Čeprkam po uzavrelom životu
Jedna po jedna, vatre se gase i pale
Kidam stranice nedovršene priče
Rađaju se strasti u ogromnom hodniku samoće
Vijekovi trajanja su sazdani od otpadaka
Niko ne može da prodre u pustinju
U kojoj je i pijesak prestao da se kovitla
Privlačna tajna života se stopila u san
Razuzdana trka mašte ulazi u finiš
Na pozornici iluzije nestaju kao izmaglica
Dok glave vise sa stubova
A noge vezane za pokret i misao
Prolaze u nepoznatom pravcu
Dopisnik iz Džepova Snova:
Branislav Makljenović
