U osvjetljenim prozorima se naziru
Nizovi glava, stisnutih jedna uz drugu
Umnoženi beskraj istih profila
Džinovsko tijelo bez kičme
Priviđenje praznog pogleda
U mrtvilu svijetlosti noćne lampe
Iznervirano uho prati raznovrsne zvuke
Nerazumljivog sklopa nadolazećeg ništavila
Prolazim kroz maglu nagovještaja
Tvrdokornog nagađanja rađanja dana
Obnevidio i otupio od čekanja
Smjestih se u prvu klupu
Dok se mrak kočoperio po parku
Dnevna svjetlost će doći uz pratnju
Moćno nabildovanog obezbeđenja
Sabijajući u obor sve pobunjene
Koji su zastali na blatnjavom putu
Praveći od velikog događaja
Potpuno beznačajnu sitnicu
Koja ničim ne dodiruje
Ogromnu većinu čovječanstva
Skupljenu u nezavisnost
Odavno iskopanog groblja
Okruženog ćutanjem
Tek stasale manjine
Kroz polumrak se naziru
Dugački nizovi glava...
Dopisnik iz Džepova Snova:
Branislav Makljenović